Een werkgroep bestaande uit twee verloskundigen namens de Koninklijke Nederlandse Organisatie van Verloskundigen (KNOV) en een kraamverzorgende namens de Nederlandse Beroepsvereniging voor Kraamverzorgenden (NBvK) hebben een borgingsplan geschreven wat donderdag 10 december jl. officieel is goedgekeurd door het Kenniscentrum Immaterieel Erfgoed Nederland.
Thuis bevallen heeft een lange traditie en is ook onderdeel van de Nederlandse cultuur. Er zijn meer westerse landen waar thuis bevallen mogelijk is, waaronder België, Groot-Brittannië en Canada. Alleen gebeurt dit in Nederland op een grotere schaal, is te lezen op de site van het Kenniscentrum Immaterieel Erfgoed Nederland. Wat de Nederlandse thuisbevalcultuur uniek maakt is de samenwerking van verloskundigen met kraamverzorgenden. De continuïteit van zorg wordt door deze samenwerking van begin zwangerschap tot zeker de 8ste dag na de bevalling gewaarborgd. Verder zorgt deze mooie samenwerking voor onafgebroken begeleiding door dezelfde zorgverleners.
Tijdens de bevalling wordt uitgegaan van de autonomie van de barende (en haar partner); haar wensen worden gerespecteerd. Er is tijd en ruimte om met de bevalling ‘mee te bewegen’, protocollen spelen thuis een minder grote rol dan in het ziekenhuis.
Volgend jaar, zodra we weer veilig bij elkaar kunnen komen, zal er een moment worden bepaald om de Nederlandse thuisbevalcultuur officieel bij de schrijven in de Inventaris Immaterieel Erfgoed Nederland. De werkgroep hoopt dat de Nederlandse regering de thuisbevalcultuur in de toekomst gaat voordragen voor een Unesco-nominatie.
https://www.immaterieelerfgoed.nl/nl/page/3821/de-nederlandse-thuisbevalcultuur